Robin Williams'ın ölümünü duyunca üzüldüm. E tabi ölüm duyunca sevinmek insani bir tavır değil zaten ama benim üzüntüm çok farklıydı bu durumda çünkü intihar etme ihtimalinden bahsediliyordu sonra otopsi sonuçlarında da intihar ettiği açıklandı. Filmlerinin hepsini bilmiyorum ama genel anlamda filmlerindeki rolleri neşeli, motive edici yani hep pozitifti. İnsanlara umut veren, pes etmemeyi öğütleyen rollerdi ve ben böyle bir insanın depresyonda olup, uyuşturucu kullanıp bir de üstüne intihar etmesini duyunca şok geçirdim. Robin Williams başkalarına bu denli iyiliği anlatmaya çalışırken onların hayatlarında birşeyler değiştirmek için çabalarken kendi hayatını ihmal etmiş, kendinden fedakarlık etmiş gibi geldi bana. Üzüldüm çünkü kısacık hayatlarımızda bu denli büyük bir fedakarlık çok fazla. Fedakarlık ederek her yanından bir parça eksilttiği hayatını da sonunda kendisi bitirdi maalesef. Bu kadar fedakarlığa değer miydi bilmiyorum...
Öyle işte...
Aynen katılıyorum en sevdiğim filmide ölü ozanlar Derneği dir ayrıca :(
YanıtlaSilBu adamcağıza ayrı üzüldüm ya sorma... En çok hayatımdan eksilişine. Artık yeni filmleri olmayacak çünkü... Ben hepsini çok sevmiştim :(
YanıtlaSilMaalesef olmayacak :(
Sil