Resmi İlişkiler ve Mezunlar İftarı

Bir ortama girildiğinde aramızda resmi bir ilişki bulunan kimselerle karşılaşınca selam vermek... Selam vermek için baktığımda karşıdaki bakmıyor ya da ben bakmadığımda o selam vermek için bakıyor ya da ben selam veriyorum o bakarken ama o kişi suratını çeviriyor ya da nasıl olsa selam vermez diye ben bakıp tam yüzümü çevirirken selam verdiğini görünce berbat hissediyorum. Evet, bunların hepsini tekrar tekrar yaşadım, yaşamaya devam ediyorum ve bütün hepsinden de nefret ediyorum. Bugün okulumun mezunlar iftarındaydım. Çok samimi olmadığım hocalarımla karşılaştım, çok samimi olmadığım tanıdıklarla karşılaştım(alt sınıftan kişilerde vardı. Mezun olmamış kişilerin gelmesine de ayrıca mana veremedim.). Hepsiyle de kısır döngü gibi bu problemi yaşadım. Selam vermek zorunda kalmamak için etrafımdakileri görmemezlikten geldiğimde inatla yüzüme baktıklarındaysa sinirim bozuldu, sanki yeni farketmişim gibi "Aaa, merhaba. Nasılsın?" falan filan. Eskiden resmi ilişkileri daha çok seviyordum çünkü insanların arasında belli bir mesafeyi koruduğunu düşünüyordum ama açıkçası şuan resmi ilişkilerden nefret ediyorum. İnsanlar samimi olmadığı hatta hiç sevmedikleri insanlarla karşılaştıkları anda "Ah canım, nasılsın? Geçen başına şöyle şeyler gelmiş, geçmiş olsun." moduna giriyorlar. Sevmiyorum işteeee!!! Hatta normaldeki düşüncelerini bildiğim insanların gözümün önünde tavır değişimlerine şahit olunca o kişilere de çok sinirleniyorum. Sevmiyorsan belli et işte. OFF!!!

Aslında gitmeyecektim bu iftara ama yakın bir arkadaşım(belki de sadece yakın sanıyordum) çok ısrar etti gelmem için ve bende kabul ettim. Sanıyordum ki sadece ikimiz takılacaktık ama benim gıcık olduğum onun yakın arkadaşı olan kız da beraberinde olunca akşamın keyfi falan çıkmadı. Sırf saçma sapan muhabbetlerden kurtulabilmek için iftarı yapıp ayrıldım o ortamdan. Zaten görmeye bile tahammül edemediğim iki kişi daha oradaydı(ikisini de farklı sebeplerden dolayı görmek istemiyorum: birisi saçma sapan bir nedenden dolayı kavga ettiğim arkadaşım(ki aramızın açılmasını istediğini açık açık suratıma söyledi), diğeri de sebepsiz yere aramıza mesafe koyan ama bir sürü ortak noktamız olan hatta konuştuğum zamanda da samimi olduğum başka bir arkadaşım.). Resmen yemek yerken ellerim titriyordu, ortamda o kadar bulunmak istemiyordum yani...

Gitmemek daha hayırlı olurmuş sanırım benim için. Muhtemelen gelecek yılki yemeğe katılmayacağım. Görmek istemediğim insanlar kendi hallerinde ne yaparlarsa yapsınlar, I'M OUT!!!(BEN YOKUM!!!)

(Kendisi de şarkı sözleri de hatta özellikle klipleri de çok abzürt olsa da Nicki Minaj'ın şarkıları ister istemez çekiyor beni. Bu da Mayıs'dan beri favorim şarkısı.)

Bu arada "Night is still young so are we(Gece daha genç, bizde öyle)" sözlerinden hareketle gidip bir spor yapayım sahur yaklaşmadan. Hadi iyi bakın kendinize, bozmayalım sinirlerimizi :)

Öyle İşte~~