Lise lise... hmmm.. hayalimdeki gibi değil aslında tam olarak ama kötü de diyemem :) okuldaki kızlar aşktan bahsetmekten vakit bulamıyorlar gibi geldi :( belki erkeklerle binalar ayrıdır diye bu kadar rahat konuşuyorlardır.. her lisede böyle mi acaba.. tamam güzel bir duygu olduğu söylenebilir ama sürekli bahsetmek artık alışkanlık olmuş gibi duruyor. ha hayalimdeki lise ortamı nasıl mıydı :D anlatayım: (öğretmenler iyi kötü anlatıyorlar onlara hayalimde yer vermemiştim ehehe :D ama memnunum hocalardan :)) arkadaş ortamında muhakkak ki Kore sever olması gerekir ki var aslında ama yakın arkadaş olarak seçtiklerim de pek seven yok :( neyse neyse.. işte çok iyi arkadaş olunmalı ve iyi ders çalışılmalı.. arkadaşların birbirini sürekli kopya için sıkıştırması hoşuma gitmiyor.. seçtiğim arkadaşlarda dersi en iyi olan Diyarbakırlı arkadaşımla benim ve sık sık 'ee sınavlarda kopya verirsin artık' diye sıkıştırıyorlar.. hoşuma gitmiyor. ben çalışayım onlar yatsınlar sonrada kopyayla sınavı geçsinler oh ne ala :( arkadaşlarımın telefon manyağı olması istemem.. buradaki arkadaşlarımın çok seviyor.. yav ne var o telefonlarda hala çözemedim. elin (pardon)şerefsiz oğluyla mesajlaşmak çok mu güzel, iyi, sevap bir şey :( ara ara uyarıyorum erkeklerle fazla haşır neşir olmayın diyorum ama pek takmıyorlar -.-" bir ara arkadaşlarımdan birisi demişti ki 'Zeynep senin bazen sağ tarafımdaki melek olduğunu düşünüyorum' hoş bir şey ama keşke biraz önem verseler dediklerime :( neyse ya olmayan hayallerden bahsetmek gereksiz.. belki 10. sınıfa sınıflar karışınca istediğim ortamı yaparım. yanlış anlaşılmasın şimdiki arkadaşlarımı yine seviyorum iyi hoş kızlar ama bazı huyları hoşuma gitmiyor yoksa kesinlikle kötü insan değiller eğer öyle iseler de ben bilmiyorum ama sanmıyorum..
okulumda ilk en iyi arkadaşımı gördüm... ben 4. sınıfa kadar hiç yakın kız arkadaşım olmadı :D kızlar sürekli mızıkçılık yapıyor, ağlıyor küsüyorlardı.. ve benim küçükken sevmediğim halada sevmediğim özelliklerdir. belkide hep bu sebepten kızlarla değilde erkeklerle arkadaş olmuşumdur :D garip biriyim ben ya hehehe :) neyse ilk en yakın arkadaşım 4. sınıfta olmuştu. o kadar yakındık ki her sırrımızı birbirimizle paylaşır birbirimize oturmaya giderdik.. 6. sınıfta aramız bozuldu sonra.. sebepsiz yere :( halen o arkadaşımı çok seviyorum :( ama sırf şu vazgeçemediğim gururumdan kurtulsam da tekrar arkadaş olsak keşke.. gerçekten çok seviyordum iyi bir dostu, vardı onunda kötü yanları ama çokta iyi yanı vardı.. geçen onun beni gördüğünü fark ettim.. ee benim arkadaşımdı sonuçta onda da var aynı gururdan :D yazıyı okuyanlar sizce gidip barışayım mı onunla?
okul hakkında düşüncelerimi de yazayım bari :) okulumu sevdim ne kadar hayalimdeki kadar olmasa da güzel okul. disiplinli, eğitimi iyi ama sanki anadolu ve düzleri biraz ayırıyorlar.. mesela anadolular nöbetçi olmuyor düzler nöbetçi oluyor, anadolular 30 kişilik sınıflarda düzler 40-50, düzler bodrum katında oluyorlar ama anadolular en düşük zemin katta oluyorlar :( anadoluyum belki mutlu olmam gerekir ama onlara yapılan haksızlıktan dolayı rahatsız oldum..
öff bu aralar hep bardağın boş kısmını görür oldum.. kendimden rahatsız oluyorum. normalde en saçma salak durumda bile hep pozitifimdir ama kafama bir şey mi düştü benim yaa :D la la la çocuk olmak istiyorum tekrar o harika 4 yaşıma dönmek istiyorum... o hiperaktif gibi olan ağızı yırtılacakmış gibi gülümseyen, hoplayan zıplayan, ele avuca sığmayan çocuk olmak istiyorum.. büyüdükçe kafam karışıyor.. ERGENLİK!! ALLAH BELANI VERSİN! normalde ergenlikten uzak bir insanım :) anne ve babaya olan nefret, tembellik, hep damar şarkı dinlemeler, laf olsun diye hayattan nefret etmeler, gerçekten uzak tamamen duygu aleminde yaşamlar felan filan ben yaşamadım bunları.. sadece bazen fazla duygu kaplar halim hareketlerim değişir :D ne bileyim garibinde garibi biri olup çıkarım.. böyle durumlarda dahada fazla resim çizerim ama artık resim çizerken hep aynı tipleri çizmekten sıkıldım yaratıcı olamıyorum ilginç resimler çizemiyorum.. belki hep renksiz resim yaptığım içindir.. biraz farklı resim çalışmaları yapmak istiyorum.. 'ee istemekle olmaz dimi kalk çiz' :D yaparım inşallah :D neyse sizin bu boş yazıyı okumanıza neden olduğum için özür dilerim.. aman ya okumasaydın ben mi zorladım :D neyse neyse neyseee sizi bu aralar takıntılı olduğum şarkıyla başbaşa bırakıyorum :D
NOT: her zaman böyle saçma konuşmam :) nadir olan bir durum :D hep böyle sıkıcı biriside değilimdir :) şen şakrak pozitif birisiyimdir :) hadi yazımı pozitife dönüşmüş birisi olarak bitireyim bariiii :D
okulumda ilk en iyi arkadaşımı gördüm... ben 4. sınıfa kadar hiç yakın kız arkadaşım olmadı :D kızlar sürekli mızıkçılık yapıyor, ağlıyor küsüyorlardı.. ve benim küçükken sevmediğim halada sevmediğim özelliklerdir. belkide hep bu sebepten kızlarla değilde erkeklerle arkadaş olmuşumdur :D garip biriyim ben ya hehehe :) neyse ilk en yakın arkadaşım 4. sınıfta olmuştu. o kadar yakındık ki her sırrımızı birbirimizle paylaşır birbirimize oturmaya giderdik.. 6. sınıfta aramız bozuldu sonra.. sebepsiz yere :( halen o arkadaşımı çok seviyorum :( ama sırf şu vazgeçemediğim gururumdan kurtulsam da tekrar arkadaş olsak keşke.. gerçekten çok seviyordum iyi bir dostu, vardı onunda kötü yanları ama çokta iyi yanı vardı.. geçen onun beni gördüğünü fark ettim.. ee benim arkadaşımdı sonuçta onda da var aynı gururdan :D yazıyı okuyanlar sizce gidip barışayım mı onunla?
okul hakkında düşüncelerimi de yazayım bari :) okulumu sevdim ne kadar hayalimdeki kadar olmasa da güzel okul. disiplinli, eğitimi iyi ama sanki anadolu ve düzleri biraz ayırıyorlar.. mesela anadolular nöbetçi olmuyor düzler nöbetçi oluyor, anadolular 30 kişilik sınıflarda düzler 40-50, düzler bodrum katında oluyorlar ama anadolular en düşük zemin katta oluyorlar :( anadoluyum belki mutlu olmam gerekir ama onlara yapılan haksızlıktan dolayı rahatsız oldum..
öff bu aralar hep bardağın boş kısmını görür oldum.. kendimden rahatsız oluyorum. normalde en saçma salak durumda bile hep pozitifimdir ama kafama bir şey mi düştü benim yaa :D la la la çocuk olmak istiyorum tekrar o harika 4 yaşıma dönmek istiyorum... o hiperaktif gibi olan ağızı yırtılacakmış gibi gülümseyen, hoplayan zıplayan, ele avuca sığmayan çocuk olmak istiyorum.. büyüdükçe kafam karışıyor.. ERGENLİK!! ALLAH BELANI VERSİN! normalde ergenlikten uzak bir insanım :) anne ve babaya olan nefret, tembellik, hep damar şarkı dinlemeler, laf olsun diye hayattan nefret etmeler, gerçekten uzak tamamen duygu aleminde yaşamlar felan filan ben yaşamadım bunları.. sadece bazen fazla duygu kaplar halim hareketlerim değişir :D ne bileyim garibinde garibi biri olup çıkarım.. böyle durumlarda dahada fazla resim çizerim ama artık resim çizerken hep aynı tipleri çizmekten sıkıldım yaratıcı olamıyorum ilginç resimler çizemiyorum.. belki hep renksiz resim yaptığım içindir.. biraz farklı resim çalışmaları yapmak istiyorum.. 'ee istemekle olmaz dimi kalk çiz' :D yaparım inşallah :D neyse sizin bu boş yazıyı okumanıza neden olduğum için özür dilerim.. aman ya okumasaydın ben mi zorladım :D neyse neyse neyseee sizi bu aralar takıntılı olduğum şarkıyla başbaşa bırakıyorum :D
NOT: her zaman böyle saçma konuşmam :) nadir olan bir durum :D hep böyle sıkıcı biriside değilimdir :) şen şakrak pozitif birisiyimdir :) hadi yazımı pozitife dönüşmüş birisi olarak bitireyim bariiii :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Merhaba okur :) Yorumun için teşekkürler ^.^
NOT: Lütfen yorumunuza blog adresinizi ayrıca yazmayınız. Zaten isminize tıklayarak bloğunuza ulaşabilir herkes. Blog adresi(url) yazan yorumlar yayımlanmayacaktır.
Sataşmak amacıyla yazılan ve bunu yapmış olmasının üstüne birde anonim olan yorumlar,
Spam yorumlar yayımlanmayacaktır.
Anonim yorumlar rahatsız etme amacı gütmediği sürece yayınlanır ^^